Poza pokonaniem jej objawów, które nie zawsze są jasne i łatwe do uchwycenia, trzeba również przebić się przez mur stereotypów i uprzedzeń związanych z przyznaniem się (również przed sobą do choroby). 

Nie da się ukryć, że w naszym kraju jest to nadal olbrzymi problem.

Wiele z powodów dotyczących stygmatyzacji osób doświadczających trudności emocjonalnych,  chorób psychicznych zaczyna się w języku, którego używamy na co dzień. Tak długo, jak w naszym języku funkcjonować będą takie określenia jak "świr", "czubek" czy "wariat", tak długo będziemy dokładać kolejne cegły do tego i tak już ogromnego muru.

Jeśli obserwujesz u siebie przedłużające się uczucie smutku, poirytowanie, apatię, zmęczenie, trudności ze skupieniem uwagi, utratę sensu życia i radości płynących z aktywności, które dotąd sprawiały Ci przyjemność, jeżeli zmienił się Twój rytm snu lub zmianom uległ apetyt (jesz mniej lub więcej niż zwykle), zdarza Ci się odczuwać niepokój lub lęk albo zdarza Ci się częściej myśleć o tym, że może lepiej by było, gdyby Cię nie było... zgłoś się po pomoc. 

Warto także pamiętać o tzw. depresji maskowanej, która daje niespecyficzne objawy somatyczne, co opóźnia i utrudnia leczenie prawdziwego źródła różnych dolegliwości. Do tych objawów należeć mogą bóle głowy, mięśni, świąd skóry czy skoki ciśnienia.

Jeżeli zauważysz u siebie lub kogoś z Twojego otoczenia wyżej wymienione objawy zgłoś się do psychologa, na wsparcie możesz liczyć też w Poradniach Zdrowia Psychicznego, Ośrodkach Interwencji Kryzysowej, Poradniach Psychologiczno-Pedagogicznych (dla dzieci i młodzieży). Nie da się ukryć, że stan psychiatrii w Polsce woła o pomstę do nieba, nie ze względu na jakość, lecz dostępność psychiatrów, dlatego w przypadku sięgania po pomoc  trzeba uzbroić się w cierpliwość. Nie poddawajcie się jednak - Wasz stan zdrowia jest ważny, zasługujecie na pomoc i warto po nią sięgać.

Przygotowując się do spotkania z psychologiem, warto zrobić sobie notatkę z listą objawów, które nam dokuczają. Zdarza się, że w sytuacji stresowej wszystko magicznie "wyparowuje" nam z głowy - wspomóżmy się wtedy kartką lub notatką na telefonie. Zapiszmy wszystko, co nas niepokoi, co się zmieniło w naszych odczuciach (zarówno psychicznych, jak i somatycznych). Zwróćmy uwagę na to, kiedy zaobserwowaliśmy pierwszy raz dane objawy i czy w tych okresach nie miały miejsce jakieś wydarzenia lub zmiany w życiu. I przede wszystkim: nie umniejszajmy naszym problemom. Mówmy tak, jak jest. Psycholog nigdy nie będzie Was oceniał, wyśmiewał ani umniejszał Waszym trudnościom. Po przeprowadzonym wywiadzie,  zaproponuje dalsze możliwości leczenia. Być może Twoje dolegliwości i ich natężenie wymagać będą farmakoterapii - jeśli tak i jeśli wzbudza to Twoje obawy lub wątpliwości, masz prawo dopytywać. Wokół leków przepisywanych przez psychiatrów jest morze dezinformacji. Nie ulegajmy temu i nie szukajmy wiedzy u Wujka Google. Zaufajmy kompetencjom specjalisty. Możliwe też, że psycholog zleci psychoterapię lub inną formę wsparcia w postaci konsultacji z psychiatrą. Nierzadko łączy się obydwie te formy, a leki i psychoterapia wzajemnie się uzupełniają, wspierając pacjenta w szybszym powrocie do zdrowia.

Jaka jest profilaktyka depresji?

To higiena zdrowia psychicznego - odpowiednia ilość snu 6-8 godzin, czas na relaks, aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu i słońcu, dbanie o dobre relacje z rodziną, przyjaciółmi, pozytywne myślenie, nie załamywanie się bo z każdej sytuacji jest wyjście-pozytywne spojrzenie na świat (optymizm).

Doraźnie możesz zwrócić się po pomoc również pod poniższymi numerami:

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciwko Depresji (22) 594 91 00

Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111

Pamiętaj: Nie jesteś sama!  Pamiętaj: Nie jesteś sam!

psycholog

Barbara Wilczek